Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ

του Υποπτεράρχου (Ε.) ε.α. Μιχαήλ. Ανδρικόπουλου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Μέσα στην μεγάλη ύφεση που βρίσκεται η χώρα μας, για 11 χρόνια, μας προέκυψε και η πανδημία του κορωνοϊού, εκ της οποίας πιστεύεται ότι η οικονομία μας θα βυθισθεί σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση.
2. Στη συγκεκριμένη δε αυτή συγκυρία υπάρχουν και οι υποστηρικτές του ευρώ, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι ευτύχημα που η Ελλάδα βρίσκεται μέσα στην Ευρωζώνη, διότι διαφορετικά θα ήμασταν μόνοι και η συμφορά για την χώρα μας θα ήταν πολύ μεγαλύτερη.
3. Υπάρχει όμως και η άποψη ότι εάν η χώρα μας δεν ήταν στην Ευρωζώνη, η χώρα θα ήταν σήμερα σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση, θα είχε μεγαλύτερη αυτάρκεια σε παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, δεν θα είχε την μεγάλη εξάρτηση που έχει σήμερα από το εξωτερικό και κατά συνέπεια θα αντιμετώπιζε ευκολότερα την πανδημία του κορωνοϊού.
4. Κατόπιν των ανωτέρω δημιουργούνται δύο ουσιώδη ερωτήματα:

• Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ ήταν συμφέρουσα για την χώρα μας; και
• Συμφέρει τη χώρα μας η συνέχιση της παραμονής της στο ευρώ ή η επαναφορά στο Εθνικό νόμισμα την δραχμή;

Είσοδος της χώρας στο ευρώ

5. Η χώρα μας την 31/12/2001 είχε 146,4 δις ευρώ ΑΕΠ και 145,74 δις ευρώ δημόσιο χρέος, το οποίο αντιστοιχούσε στο 99,6% του ΑΕΠ.
6. Εκ του ανωτέρω χρέους, 30 δις ευρώ περίπου (20% του χρέους) ήταν σε ξένα νομίσματα και το υπόλοιπο 115,7 δις ευρώ (80% του χρέους) ήταν σε δραχμές.
7. Με την είσοδό μας στο ευρώ από την 1/1/2002 η χώρα μας διέκοψε την έκδοση εθνικού νομίσματος και έλαβε, για την διεξαγωγή των οικονομικών της συναλλαγών, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) σε χαρτονομίσματα 13,33 δις ευρώ και σε κέρματα 1,6 δις ευρώ (Απογευματινή, 11-3-2003).
8. Με την διακοπή της έκδοσης εθνικού νομίσματος, το δημόσιο χρέος που ήταν σε δραχμές, μετετράπη σε χρέος σε ευρώ, συνολικού ύψους 145,7 δις ευρώ και κατά συνέπεια η κατ’ έτος εξόφληση όλων των τοκοχρεολυσίων από το 2002 και μετά γινότανε σε ευρώ, τα οποία η χώρα ήταν υποχρεωμένη να τα δανείζεται από τις αγορές, οι οποίες δάνειζαν τότε στην Ελλάδα με επιτόκιο 5%.
9. Χρέος σε νόμισμα που δεν εκδίδει η χώρα δημιουργεί ανάγκη εξωτερικού δανεισμού, ενώ χρέος σε νόμισμα που εκδίδει η χώρα δεν συνεπάγεται εξωτερικό δανεισμό και η χώρα μπορεί να το αντιμετωπίζει όπως την συμφέρει. Παράδειγμα η Ιαπωνία, η οποία έχει χρέος 250% σε σχέση με το ΑΕΠ και δεν έχει πρόβλημα, επειδή το χρέος της είναι σε Γεν και το ρυθμίζει όπως την συμφέρει.
10. Έτσι κάθε χρόνο η χώρα μας από το 2002 και μετά εξοφλούσε σε ευρώ τα τοκοχρεολύσια που έληγαν. Και εάν δεν είχε θετικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, για την πληρωμή όλου του ποσού των τοκοχρεολυσίων που έληγαν το συγκεκριμένο έτος έπρεπε το ελλείπον ποσόν να το δανεισθεί από τις τράπεζες, διότι η ΕΚΤ δεν δανείζει απ’ ευθείας τα κράτη, παρά μόνο τις ιδιωτικές τράπεζες οι οποίες αγοράζουν έντοκα ομόλογα των κρατών.

Εξέλιξη Δημοσίου Χρέους ΑΕΠ

11. Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται για κάθε χρόνο, περιόδου 2002-2016 η πορεία του ΑΕΠ (στήλη Α) η πορεία αύξησης του χρέους (στήλη Β) και τα πληρωθέντα τοκοχρεολύσια (στήλη Γ). Εν προκειμένω το ΑΕΠ από 146,4 δις εύρω το 2002 έφθασε στα 174,2 δις ευρώ το 2016, το δημόσιο χρέος από 145,74 δις ευρώ το 2001 έφθασε στα 315 δις ευρώ το 2016 και τα πληρωθέντα τοκοχρεολύσια ανήλθαν συνολικά στα 464,11 δις ευρώ από 2002 έως 2016.
12. Για την εξυπηρέτηση του χρέους ύψους 145,737 δις ευρώ υποχρεώθηκε η χώρα να πληρώσει το 2002 για τοκοχρεολύσια 28,874 δις ευρώ (χρεολύσια 20.280 δις ευρώ τόκους 8,535 δις ευρώ και λοιπά έξοδα 0,059 δις ευρώ).

Μεγάλα επίσης ποσά για τοκοχρεολύσια επλήρωσε η χώρα και τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα να αυξάνεται και το χρέος κάθε χρόνο, επειδή η χώρα δεν είχε θετικά ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών και ήταν υποχρεωμένη να δανείζεται τα ελλείποντα χρηματικά ποσά από τις αγορές.

Πορεία της Χώρας μέσα στο ευρώ

13. Το γεγονός ότι όλες οι συναλλαγές εσωτερικού και εξωτερικού εγένοντο με ευρώ, όλες οι καταθέσεις και τα μετρητά που κυκλοφορούσαν μετετράπησαν σε ευρώ. Η διακίνηση χρηματικών ποσών ήταν ελεύθερη και εύκολη και όσοι Έλληνες είχαν συναλλαγές ή εκινούντο στο εξωτερικό μπορούσαν να μεταφέρουν εκτός χώρας όσα χρήματα ήθελαν είτε για αγορές, ή τοποθέτηση το ίδιο και οι ξένοι που είχαν εισοδήματα στην Ελλάδα.
14. Η ως ανωτέρω ελεύθερη διακίνηση χρηματικών ποσών είχε σαν αποτέλεσμα να γίνεται εκροή στο εξωτερικό μεγάλων χρηματικών ποσών και από το έτος 2002 να έχει η χώρα αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
15. Για να καλυφθεί το ως άνω αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια του έτους 2002 αναγκάσθηκε η Χώρα να δανεισθεί από τις αγορές 40,719 δις ευρώ ( για αρνητικό ισοζύγιο 11,845 δις ευρώ συν 28,874 για τοκοχρεολύσια).
16. Η Ίδια πολιτική συνεχίσθηκε τα επόμενα χρόνια και έτσι η χώρα την περίοδο 2002-2009 επλήρωσε τοκοχρεολύσια συνολικού ύψους 254,021 δις ευρώ και το 2009 είχε χρέος 301,062 δις ευρώ, ενώ για όλη την περίοδο 2002-2016 επλήρωσε τοκοχρεολύσια συνολικού ύψους 464,115 δις ευρώ και το δημόσιο χρέος έφθασε το 2016 στα 315,036 δις ευρώ παρά το PSI του κ. Βενιζέλου.
17. Όταν οι δανειστές διαπίστωσαν ότι σε μια επταετία το ελληνικό δημόσιο χρέος έφθασε το 2009 στο ποσό των 301,062 δις ευρώ, εφοβήθησαν ότι η χώρα μας δεν θα είχε δυνατότητες να εξυπηρετήσει τέτοιο χρέος και διέκοψαν τον δανεισμό.
18. Για να συνεχίσει η χώρα να έχει ρευστότητα και να ανταποκρίνεται στις συναλλαγές της η νέα κυβέρνηση του 2009 προσέφυγε στην Ευρωζώνη και έτσι μας προέκυψε η Τρόικα η οποία μας επέβαλε μια δανειακή σύμβαση με την οποία η χώρα

α) Παραιτείται από την εθνική της κυριαρχία

β) Αναθέτει στην τρόικα τη διαχείριση των οικονομικών της χώρας

γ) Παραχώρησε στην Τρόικα δικαίωμα να διαχειρίζεται την ελληνική περιουσία.

Παραίτηση της εθνικής κυριαρχίας

19. Με τη δανειακή σύμβαση η χώρα παραιτείται άνευ όρων και αμετάκλητα από την εθνική της κυριαρχία. Κάτι που δεν έχει γίνει στην ιστορία από κανένα ελεύθερο κράτος στον κόσμο. Αυτό γίνεται μόνο μετά από μια πολεμική ήττα ενός κράτους.

Όπως έγινε με την Γερμανία στον πρώτο και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η οποία παρεδόθη άνευ όρων στους νικητές της. Και εδώ όμως οι νικητές παρά το γεγονός ότι η Γερμανία ήτο υπό κατοχήν το 1953 οι νικητές περιέκοψαν τα χρέη της Γερμανίας κατά 50% και για την αποπληρωμή του υπολοίπου χρέους έθεσαν ρήτρα ανάπτυξης και προϋπόθεση ύπαρξης θετικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας. Επιπλέον οι ΗΠΑ πλημμύρισαν τη Γερμανία με άπειρα κεφάλαια, τα οποία συνέβαλαν στη δημιουργία του τότε Γερμανικού θαύματος.

Διαχείριση οικονομικών από Τρόϊκα

20. Η Τρόϊκα επέβαλε οικονομική λιτότητα με σημαντική μείωση των μισθών και συντάξεων,με το σκεπτικό ότι έτσι θα μειωθεί το κόστος παραγωγής, θα μειωθεί η εγχώρια ζήτηση και η εισαγωγή αγαθών και υπηρεσιών από το εξωτερικό και κατ’ ακολουθίαν θα αυξηθούν οι εξαγωγές και η χώρα θα παρουσιάζει συνεχώς θετικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και θα μπορέσει να αναπτυχθεί και να εξοφλεί κανονικά τις δανειακές υποχρεώσεις της.

Για να αυξηθούν όμως οι εξαγωγές θα έπρεπε να υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια, ή να γίνουν επενδύσεις και να εισαχθούν εκ του εξωτερικού κεφάλαια, τα οποία  θα ενίσχυαν σημαντικά την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών στα οποία η χώρα έχει οικονομικά πλεονεκτήματα έναντι άλλων χωρών.

21 Τουναντίον                                                                                                                                         Α.. Η χώρα έπρεπε να εξοφλεί στο ακέραιο τις δανειακές της υποχρεώσεις.

Β. Η προκύψασα οικονομική κρίση και η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων είχαν  σαν συνέπεια να φυγαδεύονται στο εξωτερικό τεράστια χρηματικά ποσά, όπως περιγράφεται στις  παραγράφους 13και25.                                                                             Γ. Ήταν υποχρεωμένη να δανείζεται η Χώρα, μόνον από την Τρόικα, ανάλογα ποσά σε Ευρώ για να καλυφθούν οι εκροές των χρηματικών ποσών των υποπαραγράφων α και β ανωτέρω.

Δ. Στη δυσμενή αυτή οικονομική κατάσταση οι δανειστές δεν εισήγαγαν οι ίδιοι κεφάλαια για την ανάπτυξη της χώρας και δεν επέτρεπαν δανεισμό από άλλες χώρες.

Ε. Οι ξένοι κεφαλαιούχοι όταν έβλεπαν ότι από την χώρα εφυγαδεύοντο στο εξωτερικό τα τεράστια χρηματικά ποσά, ως ανωτέρω, φυσικό ήταν να φοβούνται να προβούν σε σοβαρές  επενδύσεις στη χώρα μας.

Έτσι η χώρα μας είχε συνεχώς αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και δεν είχε καμία δυνατότητα αυξήσεως  του παραγωγικού της ιστού. Απεναντίας  η μείωση της αγοραστικής δύναμης της χώρας [από την επιβληθείσα από την Τρόικα σημαντική μείωση των μισθών και των συντάξεων] είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί ανάλογα και η παραγωγή, η μείωση της οποίας δημιούργησε νέους ανέργους, οι οποίοι μη έχοντας πλέον εισόδημα μείωσαν ακόμη περισσότερο την αγοραστική δύναμη, με συνέπεια νέα μείωση στην παραγωγή, δημιουργία νέων ανέργων και συνέχιση έτσι του φαύλου κύκλου της ύφεσης, η οποία φτωχοποίησε τον ελληνικό λαό κι μείωσε αισθητά και τις αξίες των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους και των Ελλήνων.

Και όταν η χώρα έφθασε στο σημείο της μεγάλης ύφεσης η Τρόικα απλά είπε ότι έκαναν λάθος, ενώ η Λαγκάρντ είπε ότι θυσιάστηκε η Ελλάδα αλλά σώθηκαν οι τράπεζές τους.

22. Τα δεινά που υπέστη η χώρα και ο ελληνικός λαός με την οικονομική πολιτική που μας επέβαλε η Τρόικα για να αναφερθούν θα χρειασθεί ολόκληρο βιβλίο. Αξίζει όμως να αναφερθούν η από μέρους των δανειστών πίεση για παραμέληση της Άμυνας της χώρας, για διάλυση της πολεμικής μας βιομηχανίας και για συρρίκνωση του παραγωγικού ιστού της χώρας και με τη συρρίκνωση αυτή να περιορισθεί σημαντικά η αυτάρκεια και για να επιβιώσει η χώρα να είναι υποχρεωμένη να εισάγει πολλά αγαθά και υπηρεσίες, που παλαιότερα παρήγαγε η χώρα και σε πολλά από αυτά έκανε και εξαγωγές.

Παραχώρηση δικαιώματος διαχείρισης της ελληνικής περιουσίας

23.Με το PSI και τα μνημόνια που υπέγραψε η χώρα υποθήκευσε ολόκληρη την εθνική περιουσία στους δανειστές. Έτσι η Τρόικα για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της, έχει το δικαίωμα να ιδιωτικοποιεί την εθνική περιουσία και το 70% των εσόδων να διατίθεται για εξόφληση δανειακών υποχρεώσεων της χώρας και το υπόλοιπο 30% να διατίθεται για ανάγκες της χώρας. Και στην παρούσα οικονομική κρίση που η αξία της εθνικής περιουσίας έχει υποτιμηθεί σημαντικά, δίδεται η ευκαιρία στους δανειστές αυτή η περιουσία να περιέρχεται σταδιακά και μεθοδικά και με πολύ χαμηλές τιμές στην ιδιοκτησία ξένων , γεγονός  που σημαίνει ότι όλα τα κέρδη από την εκμετάλλευση αυτής της περιουσίας και οι φόροι επί αυτών των κερδών, να διοχετεύονται στις χώρες των ξένων ιδιοκτητών. Κάτι που στο τέλος θα έχει σα συνέπεια το ελληνικό κράτος και οι Έλληνες από ιδιοκτήτες της Ελλάδος να καταντήσουν ακτήμονες και ενοικιαστές.

Πορεία της χώρας με δραχμή

24. Η χώρα δεν θα είχε πέσει στην παγίδα του χρέους με την οποία όλο το εσωτερικό χρέος μετετράπη σε εξωτερικό και η εξυπηρέτηση του εγένετο με ευρώ που δεν εξέδιδε η χώρα και εφόσον δεν είχε ανάλογο θετικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έπρεπε να τα δανείζεται από τις αγορές με τόκο και μάλιστα με τη πρώτη χρονιά το 2002 να πληρώσει τοκοχρεολύσια ύψους 28,874 δις ευρώ, όσο ήταν όλο περίπου το δημόσιο χρέος εξωτερικού το 2001.
25. Η ελεύθερη και εύκολη διακίνηση του ευρώ είχε ως αποτέλεσμα να στέλλονται στο εξωτερικό ως εμβάσματα ή για τοποθέτηση ή για μεγαλύτερη ασφάλεια ή μαύρα κλπ μεγάλα χρηματικά ποσά τα οποία απεσύροντο από την κυκλοφορία, με συνέπεια η χώρα να είναι υποχρεωμένη να τα αναπληρώνει με δανεισμό από τις αγορές, ώστε να υπάρχει ρευστότητα για τις συναλλαγές εσωτερικού.
26. Με τη δραχμή η χώρα θα είχε όση ρευστότητα χρειάζετο για τις εσωτερικές συναλλαγές και δεν θα είχε ανάγκη να δανείζεται ευρώ με τόκο από τις αγορές οι οποίες έχουν και την δυνατότητα να μας εκβιάζουν με μια διακοπή δανεισμού όπως και το έκαναν.

Όλες οι εσωτερικές δοσοληψίες θα εγένετο υποχρεωτικά με δραχμές και κατά συνέπεια τα χρήματα που θα κυκλοφορούσαν θα ήταν σε δραχμές.

27. Το συνάλλαγμα που εισπράττει η χώρα κάθε χρόνο από την ναυτιλία, τον τουρισμό, τις εξαγωγές κλπ θα το είχαν οι εγχώριες τράπεζες. Όποιος ήθελε να εξάγει στο εξωτερικό συνάλλαγμα θα το αγόραζε από αυτές τις τράπεζες, οι οποίες θα πουλούσαν συνάλλαγμα ανάλογα με τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας και τις οδηγίες της αρμόδιας αρχής προστασίας του συναλλάγματος και του εθνικού νομίσματος και η οποία αρχή θα φρόντιζε να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας για υποχρεώσεις της στο εξωτερικό ή για εισαγωγές πρώτων υλών, μηχανικού εξοπλισμού πολεμικού υλικού τροφίμων φαρμάκων και ό,τι άλλο η χώρα δεν παρήγαγε και χρειάζετο για την κάλυψη ζωτικών αναγκών της.
28. Το τυχόν επιπλέον ποσόν θετικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα διετίθετο για εισαγωγή πρώτων υλών και υλικό εξοπλισμού για εκσυγχρονισμό και ενίσχυση της παραγωγικής ικανότητας της χώρας και θα αποφεύγετο εκροή συναλλάγματος για ξέπλυμα μαύρου χρήματος ή για σκοπούς που δεν θα εξυπηρετούσαν τα εθνικά συμφέροντα. Θα είχαμε μια ορθολογική διάθεση του συναλλάγματος όπως στο παρελθόν κατά την περίοδο της αυξημένης οικονομικής ανάπτυξης της χώρας όπως τότε που δεν υπήρχε η ευρωζώνη και το εξωτερικό χρέος ήταν σε χαμηλό επίπεδο και το 2001 ήταν 30 δις ευρώ περίπου, που αντιστοιχούσε στο 20% του ΑΕΠ.
29. Να σημειωθεί εδώ ότι το απαιτούμενο για όλες τις εισαγωγές της χώρας, ποσό συναλλάγματος είναι αρκετά μικρότερο από τα ποσά συναλλάγματος που εισπράττει κάθε χρόνο η χώρα μας από την ναυτιλία τον τουρισμό και τις εξαγωγές.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 2018 η αξία όλων των εισαγωγών της χώρας ανήλθε στο ποσόν των 54,119 δις ευρώ και το ποσό που εισέπραξε η χώρα ανήλθε στα 66,187 δις ευρώ (ναυτιλία 16,630 δις ευρώ, τουρισμός 16,085 δις ευρώ και εξαγωγές 33,472 δις ευρώ). Το δε 2019 η αξία όλων των εισαγωγών της χώρας ανήλθε στο ποσόν των 55,521 δις ευρώ και τα ποσά που εισέπραξε η χώρα ανήλθαν στα 69,255 δις ευρώ (ναυτιλία 17,303 δις ευρώ, τουρισμός 18,151 δις ευρώ και εξαγωγές στα 33,801 δις ευρώ).

Τα επί πλέον ποσά που εισπράττει κάθε τόσο από την ναυτιλία, τον τουρισμό και τις εξαγωγές δεν μένουν εδώ για να αυξήσουν τον πλούτο της χώρας, αλλά διοχετεύονται στο εξωτερικό για τοκοχρεολύσια και αλόγιστη εξαγωγή συναλλάγματος και επειδή δεν φθάνουν γι αυτή την διοχέτευση αναγκάζεται η χώρα να δανείζεται από τις αγορές και να αυξάνεται συνεχώς το δημόσιο χρέος.

30. Τα υψηλά τοκοχρεολύσια που πληρώθηκαν και οι αλόγιστες εκροές συναλλάγματος από το 2002 μέχρι σήμερα, είχαν ως αποτέλεσμα να φεύγει κάθε χρόνο ένας μεγάλος πλούτος από τη χώρα, ο οποίος εάν έμενε στην Ελλάδα, θα συνέβαλλε στην συνεχή αύξηση της αγοραστικής δύναμης της χώρας και κατ’ ακολουθίαν και της ελληνικής παραγωγής και η οικονομική κατάσταση στη χώρα μας θα ήταν σε πολλαπλάσιο ύψος του σημερινού επιπέδου με καθόλου, ή ελάχιστο δημόσιο χρέος.
31. Την οικονομική πολιτική της χώρας θα ασκούσε το ελληνικό κράτος σύμφωνα με τα εθνικά συμφέροντα. Τρόικα και θεσμοί δεν θα υπήρχαν στη χώρα μας, καμία λιτότητα δεν θα είχε αγγίξει την Ελλάδα, θα είχαμε την εθνική μας κυριαρχία και η Ελληνική περιουσία θα ήταν στην ιδιοκτησία του ελληνικού κράτους και των Ελλήνων.
32. Μια ικανοποιητική ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας θα επέφερε και η καθιέρωση μίας φορολογικής πολιτικής, που θα δημιουργούσε οικονομικά κίνητρα ώστε

α) Κεφαλαιούχοι Έλληνες και ξένοι να φέρουν στη χώρα μας κεφάλαια που έχουν στο εξωτερικό.

β) Όλες οι ελληνικές και οι ξένες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας να έχουν την έδρα τους εδώ

γ) Ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό και έχουν την έδρα τους σε ξένες χώρες να μεταφέρουν την έδρα τους στη χώρα μας.

33. Η χώρα μας με μια σωστή οικονομική πολιτική, με άνετη ρευστότητα σε εθνικό νόμισμα για τις εσωτερικές συναλλαγές και με μια ορθολογική διάθεση συναλλάγματος, θα είχε μια μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και θα είχε την ευχέρεια το κράτος με μια επαρκή χρηματοδότηση να επιτύχει:

α) Ενίσχυση του παραγωγικού ιστού της χώρας για να παράγει νέα, περισσότερα και καλύτερα αγαθά και υπηρεσίες, ώστε να έχει μια ικανοποιητική αυτάρκεια η χώρα και η εξάρτηση της από ξένες χώρες να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη και ελεγχόμενη.

β) Επέκταση και βελτίωση του κοινωνικού κράτους

γ) Ελαχιστοποίηση της ανεργίας και οι δραστήριοι και μορφωμένοι νέοι της Ελλάδος να μην μεταναστεύουν, να μένουν εδώ, να δημιουργούν οικογένειες εδώ και να συμβάλλουν καθοριστικά στην ανάπτυξη της χώρας μας.

δ) Το κράτος να χορηγεί ικανοποιητικά επιδόματα στις πολύτεκνες οικογένειες για να λυθεί το πρόβλημα της υπογεννητικότητας που μαστίζει τη χώρα μας.

ε) Διατήρηση της κρατικής περιουσίας και περαιτέρω αξιοποίηση αυτής είτε από το ίδιο το κράτος, ή από ιδιωτικές επιχειρήσεις που θα έχουν την έδρα τους στη χώρα μας.

34. Κατά τον ίδιο ως άνω τρόπο θα μπορούσε η χώρα να διαθέσει στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας τις απαιτούμενες πιστώσεις σε δραχμές για τις εσωτερικές συναλλαγές και πιστώσεις σε συνάλλαγμα για την εισαγωγή πρώτων υλών και εξοπλισμού που δεν παράγει η χώρα και εχρειάζοντο, ώστε τα κρατικά εργοστάσια. (ΕΛΒΟ, ΕΒΟ, ραφεία ιματισμού, ναυπηγεία, ΕΑΒ κλπ) ως επίσης και τα συναφή ιδιωτικά εργοστάσια να είχαν πλήρη απασχόληση και ανάπτυξη και σε συνεργασία με ξένους κατασκευαστές, να είχαμε συμπαραγωγές όχι μόνο στα χρησιμοποιούμενα αλλά και σε οπλικά συστήματα νέας γενιάς.

Η χώρα θα είχε μια άμυνα που θα κάλυπτε όλα τα επιχειρησιακά σχέδια των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας.

35. Ακόμη και εξαγωγή πολεμικού υλικού θα έκανε η χώρα μας και θα ενισχύετο ακόμη περισσότερο η ελληνική οικονομία.
36. Θα μπορούσαμε ακόμη να εξοπλίζουμε και την Κύπρο και να δημιουργήσουμε εκεί απαραίτητες πολεμικές υποδομές ώστε να υπάρχουν δυνατότητες απειλής της Τουρκίας εάν τούτο εκρίνετο αναγκαίο.
37. Οι ανατολικοί μας γείτονες είχαν και έχουν επεκτατικές βλέψεις εις βάρος της χώρας μας και περιμένουν πότε θα τους δοθεί η ευκαιρία να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Το γεγονός τούτο επιβάλλει στη χώρα μας να έχει ισχυρές ετοιμοπόλεμες δυνάμεις για να έχουμε ειρήνη

Παραμονή ή όχι στο ευρώ

38. Και τώρα στο ερώτημα “συμφέρει τη χώρα να συνεχίσει να παραμένει στο ευρώ ή να επιστρέψει στο εθνικό νόμισμα, τη δραχμή;”

Υποστηρικτές του ευρώ

39. Οι υποστηρικτές της παραμονής της χώρας μας στο ευρώ ισχυρίζονται ότι εάν η χώρα μας φύγει από την ευρωζώνη και προχωρήσει στην έκδοση εθνικού νομίσματος θα καταστραφεί τελείως, διότι θα της λείψουν τρόφιμα, φάρμακα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και πολλά άλλα αγαθά και υπηρεσίες που δεν παράγονται στη χώρα και εισάγονται.

Επί πλέον υποστηρίζουν ότι η φτώχεια και η ανεργία θα κορυφωθούν και γενικά η χώρα θα παραδοθεί στο χάος.

40. Υποστηρικτές του ευρώ είναι κατ’ αρχήν οι εκπρόσωποι της Ευρωζώνης, οι οποίοι φοβούνται ότι μια αποχώρηση από την Ευρωζώνη εάν επιτύχει θα είναι καταστροφή για την Ευρωζώνη διότι την επιτυχημένη αποχώρηση θα την ακολουθήσουν και όσες άλλες χώρες έχουν ζημιωθεί από την συμμετοχή τους στο ευρώ. Μην ξεχνάμε ότι σε πολλές χώρες της ευρωζώνης υπάρχουν πολλοί που επιθυμούν η χώρα τους να επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα.
41. Όσον αφορά τους Έλληνες υποστηρικτές του Ευρώ, έχω την πεποίθηση ότι οι περισσότεροι δεν έχουν τις απαιτούμενες οικονομικές γνώσεις περί χρέους ή δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι ή έχουν άγνοια και φυσικό είναι να παρασύρονται. Δεν παύουν όμως να είναι υποστηρικτές οι υπόλοιποι που έχουν προσωπικά, οικονομικά ή άλλου είδους συμφέροντα με την υπάρχουσα ελεύθερη και εύκολη διακίνηση στο εξωτερικό χρηματικών ποσών σε ευρώ.

Υποστηρικτές της δραχμής

42. Η δυσχερής από πάσης πλευράς κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, έχει γίνει γνωστή σε όλον τον κόσμο και αποτελεί παράδειγμα πρός αποφυγήν. Γι αυτό πολλοί έγκριτοι διεθνώς οικονομολόγοι και αναλυτές έχουν μελετήσει την κατάσταση της χώρας μας και όλοι υποστηρίζουν την ανάγκη προσφυγής στη δραχμή για να αποφευχθεί η καταστροφή της χώρας.
43. Ενδεικτικά αναφέρω τα ονόματα μερικών εξ’ αυτών όπως: Πωλ Κρουγκμαν, Τζόζεφ Στίγκλιτς, Κένεθ Ρογκόφ, Ότμαρ Ισίγκ, Τόμας Μάγιερ, Νουριέλ Ρουμπινί, Μαρτσέλο ντε Κέκο, Χανς Βερνερ Σιν. Χανς Πετερ Φριντριχ, Κλαους Καστνέρ, Χέλμουντ Σλέσιγκερ, Μάικλ Φουκς, Ζαν Σαπίρ, Τζωρτζ Φρίντμαν του Stutfor Institute,  και πολλοί άλλοι. Ακόμη και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ και ο πρωτεργάτης του Ισλανδικού θαύματος Γκρίπσον, το Γερμανικό ινστιτούτο Wessen Μanufuctur κλπ.
44. Όσον αφορά έλληνες υποστηρικτές της δραχμής στο διαδίκτυο υπάρχουν στοιχεία πλήθους βιβλίων και μελέτες που έχουν εκπονηθεί από έγκριτους οικονομολόγους, αναλυτές, διανοούμενους, καθηγητές πανεπιστημίων κλπ οι οποίοι έχουν μελετήσει την σημερινή κατάσταση και το προβλεπόμενο μέλλον της χώρας και περιγράφουν με λεπτομέρειες, Πως η χώρα μας

α) θα επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα, τη δραχμή

β) πως θα ανακτήσει την περιουσία της, την οποία έχουν πάρει οι ξένοι

γ) πως θα γίνει η στάση πληρωμών και η χώρα θα μπορέσει να απαλλαγεί από το μεγαλύτερο ποσό του χρέους της νόμιμα.

45. Όσον αφορά τους φόβους των υποστηρικτών του ευρώ (παράγραφος 39 ανωτέρω) οι υποστηρικτές της δραχμής ισχυρίζονται ότι οι φόβοι αυτοί δεν ευσταθούν, διότι με την αλλαγή του νομίσματος δεν θα αλλάξουν οι οικονομικές συναλλαγές, μόνο που στο εσωτερικό θα γίνονται με δραχμές και με το εξωτερικό με ξένα νομίσματα.
46. Να σημειωθεί εδώ ότι το απαιτούμενο για όλες της εισαγωγές της χώρας ποσό συναλλάγματος είναι αρκετά μικρότερο από τα ποσά που εισπράττει κάθε χρόνο η χώρα μας από την ναυτιλία, τον τουρισμό και τις εξαγωγές (παράγραφος 29 και ανωτέρω)
47. Το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι ο πλούτος που φεύγει κάθε χρόνο με την πληρωμή των υψηλών τοκοχρεολυσίων (όπως στον πίνακα της εξέλιξης του δημοσίου χρέους και του ΑΕΠ) και η ανεξέλεγκτη θεμιτή και αθέμιτη εξαγωγή συναλλάγματος (παράγραφος 25 ανωτέρω)

Το μέλλον της χώρας

48. Παρά τα δεινά που έχει υποστεί η χώρα από το 2009 και τα τόσα πολλά τοκοχρεολύσια που έχουμε πληρώσει μέχρι σήμερα το δημόσιο χρέος σε ξένο νόμισμα και ευρώ από 30 δις ευρώ που ήταν το 2001 έγινε 301,06 δις ευρώ το 2009 και 356 δις ευρώ το 2019, ενώ το ΑΕΠ της χώρας από 146,4 δις ευρώ που ήταν το 2001 έφθασε στα μόλις 192,75 δις ευρώ το 2019.
49. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν μειώνεται αλλά συνεχώς αυξάνεται και η αγωνία μας είναι τι θα γίνει στο μέλλον. Την αγωνία μας αυτή ενισχύει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) με δύο εκθέσεις του που περιληπτικά περιγράφονται κατωτέρω.
50. Το CNN στις 26/1/2017 δημοσίευσε έκθεση του ΔΝΤ στην οποία αναφέρεται ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο ακόμη και με την πλήρη εφαρμογή των πολιτικών που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος του ΕSM.
51. Στο βασικό σενάριο του ΔΝΤ το ελληνικό χρέος αναμένεται να φτάσει στο 170% του ΑΕΠ το 2020 και στο 164% μέχρι το 2022, αλλά εν συνεχεία θα φθάσει στο 275% του ΑΕΠ, μέχρι το 2060, επειδή το κόστος του χρέους θα αυξάνεται με τον χρόνο, καθώς ο δανεισμός από τις αγορές θα αντικαθιστά τα δάνεια του επισήμου τομέα. Αυτή η εξέλιξη θα αντισταθμίσει όποια πιθανά οφέλη από την αύξηση του ΑΕΠ και τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα. Στη βάση των προβλέψεων αυτών το ΔΝΤ αναμένει ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος θα ανέλθουν στο 15% του ΑΕΠ της, από το 2024 και στο 20% του ΑΕΠ μέχρι το 2039, φθάνοντας στο περίπου 33% από το 2040 και περίπου στο 62% του ΑΕΠ μέχρι το 2060.
52. Με την προκύψασα πανδημία του κορονοϊού το ΔΝΤ δημοσίευσε νέα έκθεση, στην οποία αναφέρει ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος θα φτάσει στο 200,8% του ΑΕΠ το 2020 και στο 194,8% του ΑΕΠ το 2021. Δηλαδή η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη από αυτήν που περιγράφεται ανωτέρω στις παραγράφους 50 και 51 (CNN.gr 15/4/20)

Aντιμετώπιση της κατάστασης

53. Με το εξαιρετικά μη βιώσιμο ελληνικό δημόσιο χρέος (όπως χαρακτηρίζεται και από το ΔΝΤ) την εύκολη και ανεξέλεγκτη διακίνηση προς το εξωτερικό χρηματικών ποσών σε ευρώ και την εφαρμοζόμενη από τους θεσμούς οικονομική πολιτική η χώρα μας δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει παρά τις πολλές δυνατότητες που έχει.
54. Η χώρα χρειάζεται να απαλλαγεί από τη δανειακή σύμβαση, που έχει υπογράψει με τους δανειστές για να ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία, ώστε να μπορέσει να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους και να εφαρμόσει οικονομική πολιτική που θα εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα εθνικά μας συμφέροντα.

Διαγραφή Χρέους, ανάκτηση περιουσίας

55. Η διεθνής νομοθεσία που στηρίζεται στο

“Διεθνές Δίκαιο, Δόγμα CALVO περί εθνικής κυριαρχίας, Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, την απόφαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, την Διεθνή Νομολογία και λοιπές Διεθνείς Συνθήκες.”

καθορίζει ότι το κράτος που συνάπτει συμφωνίες με άλλα κράτη, ή οργανισμούς ή ιδιώτες κλπ και αφορούν συμβάσεις, συνθήκες, δάνεια, χρέη, πώληση περιουσιακών στοιχείων, ίδρυση βιομηχανιών, επένδυση κλπ, δύναται αυτό κράτος να κρίνει μονομερώς εάν αυτές οι συμφωνίες είναι παράνομες και καταχρηστικές και επομένως άκυρες, εφόσον προκαλούν κάποια ή κάποιες από τις αναφερόμενες κατωτέρω δυσμενείς συνέπειες.

α) Καταπάτηση εθνικής κυριαρχίας, ή εθνικών συμφερόντων

β) Ύπαρξη σφάλματος, ή δόλου ή καταναγκασμού ή εκβιασμού

γ) Αήθης οικονομική εκμετάλλευση

δ) Παραβίαση συντάγματος της χώρας

ε) Δημιουργία χρέους που κρίνεται μη βιώσιμο ή επαχθές ή απεχθές, ή ειδεχθές ή ληστρικόν ή επονείδιστον ή οδηγεί τον οφειλέτη σε χρεοκοπία.

στ) Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξαθλίωση μεγάλου τμήματος του λαού, δημογραφική κατάρρευση και κάθε άλλη δυσμενή συνέπεια που αναφέρεται στην ως άνω νομοθεσία.

56. Ειδικά το δόγμα CALVO, που έχει ενσωματωθεί στο Διεθνές Δίκαιο και έχει περιληφθεί στη νομοθεσία όλων σχεδόν των Χωρών, καθορίζει μεταξύ άλλων ότι η κρίση και η απόφαση για το κατά πόσον κάποια συμφωνία είναι παράνομη και καταχρηστική ανήκει στην αρμοδιότητα του θιγομένου κράτους το οποίο αποφασίζει μονομερώς. Τα δε εθνικά δικαστήρια, αποφασίζουν εάν θα δοθεί στους αντισυμβαλλομένους αποζημίωση και πόση ή καθόλου και οι αποφάσεις αυτών των δικαστηρίων είναι αμετάκλητες, τα δε αλλοδαπά δικαστήρια είναι αναρμόδια να λάβουν οποιαδήποτε άλλη απόφαση. Σημειωτέον ότι στο δόγμα CALVO και στο Διεθνές Δίκαιον εστηρίχθησαν οι γενόμενες εθνικοποιήσεις κατά διαφόρων ευρωπαϊκών κυρίως αποικιοκρατικών εταιριών και επιχειρήσεων που λειτουργούσαν στις αποικιοκρατούμενες χώρες του τρίτου κόσμου και ελυμαίνοντο τον τοπικό πλούτο.
57. Με βάση την ως άνω νομοθεσία η χώρα μας δύναται νόμιμα να προβεί μονομερώς στην κατάργηση της δανειακής σύμβασης που έχει υπογράψει με τους δανειστές της και στη συνέχεια μονομερώς να προβεί σε μεγάλη μείωση του δημοσίου χρέους και να ανακτήσει όποια περιουσιακά στοιχεία βρίσκονταν σήμερα σε ιδιοκτησία ξένων και για λόγους εθνικού συμφέροντος απαιτείται να περιέλθουν σε ελληνική ιδιοκτησία.
58. Όσον αφορά τους δανειστές γρήγορα θα προσέλθουν για συμβιβασμό με την χώρα μας, με διάθεση μεγάλων υποχωρήσεων για να αποφύγουν τα Διεθνή Δικαστήρια, στα οποία θα χάσουν, διότι ξέρουν ότι η χώρα μας διαθέτει αρκετές αποδείξεις και δηλώσεις των επισήμων εκπροσώπων των δανειστών, που στοιχειοθετούν πλήρως τη νομιμότητα των σχετικών αποφάσεων που δύναται να πάρει η χώρα μας σύμφωνα με την ως ανωτέρω διεθνή νομοθεσία.

Οικονομική Πολιτική

59. Έχουσα η χώρα την εθνική της κυριαρχία θα μπορούσε στη συνέχεια με ένα ορθολογικό πρόγραμμα και με τον ελληνικό λαό, που διακρίνεται για την μόρφωση και τις ικανότητές του, να εκμεταλλευτεί με επιτυχία τις πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτει η χώρα.
60. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές μελέτες Ελλήνων και ξένων εγκρίτων οικονομολόγων που έχουν μελετήσει σε βάθος την ελληνική οικονομία και εισηγούνται μέτρα τα οποία πιστεύεται οτι πολύ γρήγορα θα απογειώσουν την Ελληνική οικονομία. Μερικά μέτρα αναφέρονται ανωτέρω παράγραφος 26 έως και 36.

Επίλογος

61. Συνέχιση παραμονής στο ευρώ σύμφωνα και με τις ως άνω εκθέσεις του ΔΝΤ, σημαίνει καταστροφή της χώρας.
62. Όσο η χώρα μας βρίσκεται στο ευρώ δεν δύναται να πάρει καμία απόφαση για υλοποίηση ενεργειών και μέτρων παραγράφων 26 έως 36 ανωτέρω εκ του λόγου ότι η χώρα δεν έχει εθνική κυριαρχία και επόμενο είναι οι δανειστές να μην το επιτρέψουν.
63. Τη λύση θα μας τη δώσει η προσφυγή της χώρας στο εθνικό νόμισμα, που μας εισηγούνται χωρίς ατομικά συμφέρονται, οι ξένοι της παραγράφου 43 ανωτέρω και οι Έλληνες της παραγράφου 44 ως άνω, που έχουν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα του εθνικού νομίσματος και έχουν προς τούτο συγγράψει σχετικά βιβλία και αναλυτικές μελέτες.

Με την προσφυγή στο εθνικό νόμισμα η χώρα εξασφαλίζει τη ρευστότητα που χρειάζεται για τις εσωτερικές της συναλλαγές και αγνοούσα τους δανειστές μπορεί να υλοποιήσει τις ενέργειες και τα μέτρα που περιγράφονται στις παραγράφους 26 έως και 36 ανωτέρω.

64. Το μόνο που χρειάζεται η χώρα σήμερα είναι πολιτική βούληση και στη συνέχεια να ενημερωθεί σωστά ο Ελληνικός λαός και με δημοψήφισμα να αποφασίσει.

Υστερόγραφο

65. Να σημειωθεί ότι εκτός από τις χώρες της Ευρωζώνης που δεν έχουν εθνικό νόμισμα, όλες οι άλλες χώρες του κόσμου έχουν το εθνικό τους νόμισμα και με αυτό λειτουργούν και προκόβουν και σύμφωνα με τους πίνακες της παγκόσμιας τράπεζας το ΑΕΠ όλων σχεδόν των χωρών του κόσμου το 2018 συγκριτικά με το έτος 2001 έχει αυξηθεί, δυο, τρεις και άνω φορές και σε αρκετές χώρες 4 φορές και άνω.

Μαρούσι 29-12-2020

Μιχ. Ανδρικόπουλος

Υποπτέραρχος (Ε.) ε.α.