του Αντιπτεράρχου (Ι) ε.α Παναγιώτη Δημητριάδη – Μέλος του ΔΣ της ΕΑΑΑ
Με καθυστερημένα αντανακλαστικά εμφανίζεται η Ιταλική κυβέρνηση μπροστά στην Λιβυκή κρίση βλέποντας την Τουρκία να θέτει σε κίνδυνο τα ενεργειακά της συμφέροντα πέρα από τον έλεγχο των προσφυγικών ροών. Η Ρώμη εκτιμά ότι το αρχικό σχέδιο που ενέκρινε σιωπηλά για την εισβολή της Τουρκίας στην Λιβύη με σκοπό την ισορροπία δυνάμεων δεν της βγήκε, αφού ο Ερντογάν επεκτείνεται πέρα από τον πιθανό κρυφό αρχικό σχεδιασμό. Η άρνηση της Ιταλίας να υπογράψει την κοινή διακήρυξη κατά της Τουρκία την οποία υπέγραψαν η Ελλάδα, η Γαλλία, η Αίγυπτος, η Κύπρος και τα ΗΑΕ πρόσφατα, έφερε στην δημοσιότητα τα προβλήματα ανταγωνισμού που είχε με την Γαλλία αλλά και την πίεση που δέχτηκε από τον Ερτογάν με άγνωστο τάξιμο. Πέραν αυτών το τηλεφώνημα του πρωθυπουργού της Ιταλίας Giuseppe Conte προς τον Sarraj που του εκφράζει ανοιχτά τις ανησυχίες του για την εμπλοκή της Τουρκίας ανατρέπει τις μέχρι χθες σχέσεις.
Η Άγκυρα εφαρμόζει το ίδιο σχέδιο που εφάρμοσε στην Κύπρο όταν ο Μακάριος ζήτησε από τις εγγυήτριες δυνάμεις να επέμβουν μετά το πραξικόπημα, με ένα εμπάργκο διάτρητο,. εφαρμόζει το ίδιο σχέδιο που εφάρμοσε η Ρωσία στην Συρία με πρόσκληση του Άσαντ Ο Ερτογάν πήγε στην Λιβύη για να μείνει και να ελέγχει την κεντρική Μεσόγειο, την ροή των ενεργειακών πόρων της Λιβύης όπως και τις χιλιάδες ροές των μεταναστών . Βρήκε διαδρόμους πίεσης όχι μόνο εναντίων της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παίζοντας το παιχνίδι των αδελφών μουσουλμάνων. To σύνθημα της υποστήριξης της ’’αναγνωρισμένης κυβέρνησης του Sarraj από τον ΟΗΕ’’. φαίνεται προς το παρών να του δίνει αέρα για τα εσωτερικά οικονομικά προβλήματα που έχει.
‘’Αναγνωρισμένη κυβέρνηση από τον ΟΗΕ’’ είναι και η κυβέρνηση της Κύπρου για την οποία ουδεμία αναφορά γίνεται τόσο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε διεθνές αφήνοντας σοβαρές εκκρεμότητες δεκαετιών επίλυσης του Κυπριακού .
Το παραπάτημα επίσης της κυβέρνησης της Μάλτας να εκδηλώσει πρόθεση veto για την επιχείρηση ΕΙΡΗΝΗ στην θαλάσσια περιοχή της Λιβύης για την τήρηση του εμπάργκο, έδειξε καθαρά ότι πίσω από τον φερετζέ ήταν ο ίδιος ο Ερτογάν , που απειλούσε εμμέσως πλην σαφώς ότι αν το ψηφίσουν θα κατευθύνει του πρόσφυγες από την Λιβύη στην Μάλτα
Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας δηλώνει τώρα ότι το μέλλον της Λιβύης θα πρέπει να το αποφασίσουν οι Λίβυοι και όχι η παρεμβάσεις τρίτων ζητώντας από τον ΟΗΕ διορισμό νέου απεσταλμένου. Στο αρχικό σχέδιο η Ιταλία συντάχθηκε με τον Sarraj και απέναντι στην Γαλλία θεωρώντας ότι η πρόοδος του Στρατηγού Χάφταρ απειλούσε τα ενεργειακά της συμφέροντα πράγμα που φαίνεται και από την ευθεία επίθεση που δέχτηκε από τον Χάφταρ τον περασμένο Ιανουάριο, ότι στηρίζει τους Ισλαμιστές και τους αδελφούς μουσουλμάνους . Τι ήταν αυτό όμως που δεν είδε η Ιταλική κυβέρνηση όταν έδινε σιωπηλά το πράσινο φως στην Άγκυρα για μεταφορά στρατιωτικού υλικού και 9.000 τζιχαντιστων από την Συρία ; ενώ σήμερα καλεί επειγόντως για έναρξη ειρηνευτικών διαδικασιών μεταξύ των αντιμαχομένων αλλά και την ανάγκη εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου υπέρ του Λιβυκού λαού Τι είναι αυτό που τρομάζει τον Κόντε΄.Ο στρατηγικός ελιγμός του Ερτογάν στην Λιβύη με την παράνομη υπογραφή της ΑΟΖ με τον Sarraj όπως και την παρουσία των τζιχαντιστων δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών του σχεδίου που ετοιμάζει .Θα αφήσουν άραγε οι ενεργειακοί κολοσσοί όπως η Βρετανική BP, η Γαλλική Total , η Ιταλική ENI, η Ισπανική Repsol, οι αμερικανικές Εxxon Mobil, Chevron, Occidental Petroleum, Hess, κ.α τα μερίδιά τους στον Ερτογαν. Θα τον αφήσουν να έχει τον πρώτο λόγο στην ασφάλεια των ενεργειακών πόρων η τον χρησιμοποιούν εφαρμόζοντας την τακτική του contingency approach:. Ποιο είναι το προσδοκώμενο όφελος της εμπλοκής της Ρωσίας απέναντι στην Τουρκία που παρά τις όποιες τελευταίες επιτυχίες του Sarraj και της Τουρκίας στα Δυτικά, αυτές, δεν μεταβάλουν το αποτελέσματα των αντιμαχομένων .Μήπως η όλη εμπλοκή της Μόσχας έγινε για λογαριασμό τρίτων .όπως της Αιγύπτου με την οποία πάντα οι σχέσεις ήταν καλές και η οποία σε καμία περίπτωση δεν θέλει να δει την αναβίωση των αδελφών μουσουλμάνων στα Δυτικά της ;
Το χρονικό περιθώριο που δίνει η Άγκυρα για την έναρξη ερευνών εντός της Ελληνικής ΑΟΖ θα εξαρτηθεί από την Γεωστρατηγική και Γεωπολιτική κατάσταση που θα προκύψει. Το πρώτο αφορά τις ευρύτερες στρατιωτικές συνεργασίες που εμπλέκονται, και το δεύτερο το ποιος θα συμμετάσχει στο διπλωματικό τραπέζι για το μοίρασμα Η Ελλάδα σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συνεχίσει την ίδια σταθερή πολιτική για την ανακήρυξη της ΑΟΖ σε συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα κράτη και όχι μεμονωμένα. Στις κρίσιμες ώρες ζητάς τους γείτονες να τους έχεις μαζί και όχι απέναντι Η επαναπροσέγγιση με την Ιταλία για την υπογραφή της ΑΟΖ που είχε μείνει στο ψυγείο από το 1977 όπως και η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο στα 12 νμ είναι αποτέλεσμα της σοβαρής εξωτερικής πολιτικής αφήνοντας κατά μέρος τις όποιες διαφορές υπήρχαν . για να γίνουν τα επόμενα βήματα με την Αίγυπτο και την Κύπρο. Σήμερα η Ελλάδα παρά τα οικονομικά προβλήματα, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας δείχνει ότι διαθέτει θάρρος και αποφασιστικότητα και αυτό το γνωρίζει καλά ο Ερτογάν..