του Απτχου (Μ)ε.α. Θεόδωρου Γιαννιτσόπουλου-Επίτιμου ΔΓ’Κ ΓΕΑ
Νικόλα,
Αγαπημένε μου Φίλε, αγαπημένε μου αδερφέ, όπως συνήθως με αποκαλούσες και σε αποκαλούσα,
Ανέλαβα να σε αποχαιρετίσω εκ μέρους όλων των μελών του Συνδέσμου Αποφοίτων της Σχολής Ικάρων, μέλη του οποίου είμαστε αι οι δυο μας, ως απόφοιτοι της μεγάλης Σχολής Ικάρων, έργο δύσκολο για να μπορέσω μέσα σε λίγα λεπτά να αποτυπώσω τα μέγιστα και μοναδικά στοιχεία της προσωπικότητάς σου, τόσο ως συνανθρώπου μας όσο και ως επαγγελματία αεροπόρου. Θα το προσπαθήσω όμως και ελπίζω να φανώ αντάξιος των προσδοκιών σου και να μην σε αδικήσω.
Μας ξάφνιασες φίλε μου, άλλα λέγαμε Πέμπτη βράδυ κάνοντας πλάνα για τη ζωή, πλάνα ευχάριστα με τις οικογένειές μας και τα παιδιά μας, πλάνα για το μέλλον, εισπράττοντας την αγωνία σου για την οικογένειά σου, την αγαπημένη σου σύζυγο Στέλλα και τα αγαπημένα σου παιδιά Αλέξη και Άντα, που τόσο πολύ λαχταρούσες να ξανά σφίξεις στην αγκαλιά σου, όπως κάνατε πριν ένα μήνα που προσέτρεξε δίπλα σου.
Βίωσα τις πολύ δύσκολες τελευταίες στιγμές σου φίλε μου, εισέπραξα τη συνέπειά σου, αυτή του Αεροπόρου μαχητή που ποτέ δεν εγκαταλείπει τη μάχη, κύριο στοιχείο της προσωπικότητάς σου, αυτό έκανες για πέντε ολόκληρα χρόνια, σε μια μάχη άνιση που σου επιβλήθηκε και δεν σου άξιζε φίλε μου, δεν σου άξιζε αυτό το τέλος της επίγειας ζωής σου και όμως συνέχιζες γεμίζοντας τη φόρμα του πιλότου με κιλά ιδρώτα αλλά και αίμα τούτη τη φορά, με εσένα μπροστά μου να σε βλέπω να σπαρταράς, να μάχεσαι λυσσαλέα για τη ζωή και την αγάπη σου για προσφορά, μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός σου και μετά από 10 ώρες άνισης μάχης, εφήρμοσες, ως Αξιωματικός επιχειρήσεων της Μοίρας σου, το τελευταίο σου επιχειρησιακό σχέδιο στις 5.45’ τα ξημερώματα, με το πρώτο φως και απογειώθηκες από το 251 ΓΝΑ για την αιώνια πτήση σου.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτές τις στιγμές σου φίλε μου αγαπημένε, θα κρατώ για πάντα τη μαχητικότητά σου μέσα μου, μη μου ζητάς όμως να αποδεχθώ την απώλειά σου!!! ΟΧΙ φίλε μου δεν μπορώ να την αποδεχθώ, ΔΕΝ σου άξιζε αυτό το τέλος. Δεν «αφοπλίζουμε» έναν Μαχητή για να επισπεύσουμε το τέλος του !!!!
Νικόλα είμαστε όλοι εδώ δίπλα σου φίλε μου, μπροστά σου, με την γαλανόλευκη να σε αγκαλιάζει, ανταποκρινόμενοι στο προσκλητήριο που σήμανες, η αγαπημένη σου Σύζυγος Στέλλα παντοτινός συνοδοιπόρος σου στη ζωή και στη μάχη σου, η λατρεμένη σου κορούλα Άντα που πέταξε από τη Αμερική ως λαβωμένο και ψυχικά φοβισμένο πουλάκι, από το κακό μαντάτο της απώλειάς σου, να σε ξανά σφίξει για τελευταία φορά στην αγκαλιά της , οι συγγενείς σου , οι φίλοι και συνάδελφοι από την αγαπημένη σου Μονάδα , την 112 Πτέρυγα Μάχης, της αγαπημένης μας αεροπορικής οικογένειας του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων και από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας .
Είμαστε όλοι εδώ κοντά σου για τον ύστατο χαιρετισμό αγαπημένε μας φίλε, τη στιγμή αυτή που εσύ αποφάσισες , αξιολογώντας όλα τα υπαρξιακά επιχειρησιακά δεδομένα του μάταιου τούτου κόσμου, ως άλλοτε Αξιωματικός Επιχειρήσεων των Πυροσβεστικών μας Αεροσκαφών, όντας σε ετοιμότητα των 5’ λεπτών, να απογειωθείς για την αιώνια πτήση σου, για να απολαύσεις αιώνια αυτό που αγαπούσες τόσο πολύ, να γίνεις αεροπόρος και να πετάς ακατάπαυστα.
Γνωρίζω από πρώτο χέρι την αγάπη σου για το αεροπλάνο Νικόλα και τη συνέπειά σου να το κατακτήσεις, και είναι η απάντηση που έδινες, όταν παιδάκι επισκεπτόσουν με τη μητέρα σου την κ. Πίτσα την πεθερά μου, στην ερώτηση που σου έκανε : Τι θα γίνεις Νικολάκη όταν μεγαλώσεις και εσύ απαντούσες γεμάτος αυτοπεποίθηση με παιδική αθώα βεβαιότητα : θα γίνω Πιλότος, αεροπόρος μαχητής κ. Πίτσα και θα πετάω αεροπλάνα , γιατί ο αεροπόρος θέλει θάρρος, ψυχή και δύναμη και εγώ έχω και από τα δύο και το θέλω πολύ.
Αυτά είναι τρία από τα βασικά στοιχεία του αεροπόρου, που εσύ διέθετες και το απέδειξες με συνέπεια σε όλη σου την επαγγελματική σου πορεία, εντάσσοντας τον εαυτό σου στο αεροπορικό αντικείμενο και τη μεγάλη σου αγάπη για το αεροπλάνο, προσφέροντας μέχρι την τελευταία σου στιγμή, πάντα στην πρώτη γραμμή του αεροπόρου, που πετά συνεχώς .
Έτσι ξεκίνησες το όνειρό σου μπαίνοντας στη Σχολή Ικάρων όπου και σε γνώρισα το 1977, αποφοιτώντας ως Ανθυποσμηναγός το 1981, τοποθετήθηκες και πέταξες όλα τα αεροσκάφη των σταδίων εκπαίδευσης εντασσόμενος ως υποσμηναγός στα Πυροσβεστικά Αεροσκάφη CL 215, με ώρες ατέλειωτες προσφοράς, χύνοντας πολλά κιλά ιδρώτα στη μάχη κατά των Πυρκαγιών και εξελίχθηκες περνώντας από όλες τις θέσεις της 355 ΜΤΜ, φθάνοντας μέχρι και στη θέση του Αξιωματικού Επιχειρήσεων της Μοίρας, υπηρετώντας με συνέπεια και αυταπάρνηση τα πιστεύω σου και τον όρκο σου προς την Πατρίδα.
Συνεπής στην αγάπη σου για το αεροπλάνο, αποφάσισες να συνεχίσεις το ενεργό αεροπορικό σου ταξίδι για είκοσι επιπλέον χρόνια, στην πολιτική αεροπορία εντάσσοντας τον εαυτό σου στις Μακεδονικές Αερογραμμές, την Ολυμπιακή Αεροπορία και τα τελευταία πέντε χρόνια στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, προσφέροντας συνεχώς αγκαλιά με τη μεγάλη σου αγάπη το αεροπλάνο, στην αεροπορική οικογένεια με τις γνώσεις, την εμπειρία και την επιχειρησιακή διαχείριση κρίσεων, μέχρι και τώρα, που σε κάλεσε ο Πανάγαθος, πρόωρα και εσύ όντας σε ετοιμότητα των 5’, ανταποκρίθηκες με την απογείωσή σου για την αιώνια πτήση σου.
Την αγάπη σου για το αεροπλάνο δείχνουν και οι δύο φωτογραφίες σου που έχουμε μπροστά μας και καμαρώνουμε όλοι μας, με την έναρξη η μία και τη δύση της αεροπορικής σου πορείας η άλλη.
Η μια αυτή του αεροπόρου μαχητή, που κοσμεί την 355 Μοίρα των Πυροσβεστικών μας αεροσκαφών, με τη φόρμα του Χειριστή γεμάτο σφρίγος, δύναμη και μειδίαμα αυτοπεποίθησης για την πραγματοποίηση του ονείρου σου να γίνεις αεροπόρος, στη Μοίρα των Πυροσβεστικών όταν εντάχθηκες στην Υπηρεσία της, για την υπεράσπιση της ζωής, του περιβάλλοντος και των περιουσιών των πολιτών της Χώρας μας από τις καταστροφικές πυρκαγιές.
Και η άλλη, η πλέον πρόσφατη, αυτή του Κυβερνήτη της Ολυμπιακής συνεχίζοντας να απολαμβάνεις μα και συνάμα να προσφέρεις τις πολύ αξιόλογες γνώσεις και εμπειρίες σου στον αεροπορικό τομέα, στην υπηρεσία και ανάγκες της πολιτικής αεροπορίας.
Αξιολογώντας την πορεία σου όλα αυτά τα χρόνια αγαπημένε μου φίλε, τη συνέπεια και αγάπη για το αεροπορικό αντικείμενο, τον επαγγελματισμό , την αυταπάρνησή σου και τη μέγιστη ανταπόκρισή σου στο καθήκον, παίρνεις άριστα φίλε μου και εμείς όλοι που είμαστε παρόντες τούτη την ύστατη στιγμή, είμαστε πολύ περήφανοι για το φίλο μας το Νικόλα και θα θυμόμαστε πάντα όλες τις στιγμές που ζήσαμε μαζί , κρατώντας τες χαραγμένες με ανεξίτηλα γράμματα στην καρδιά μας.
Όλα αυτά τα χρόνια φίλε μου που εσύ πρόσφερες αγόγγυστα, πιστός στο καθήκον, είχες πάντα δίπλα σου ως αρωγό και συμπαραστάτη την αγαπημένη σου σύζυγο Στέλλα που με περίσσεια υπομονή και δύναμη καρτερούσε ώρες και μέρες ατέλειωτες να επιστρέψεις από τις υπηρεσίες ετοιμότητας, ανταποκρινόμενη στο μέγιστο, στις ανάγκες φροντίδας της Οικογένειας και των πολυαγαπημένων σας παιδιών . Έργο δύσκολο με αποφάσεις που θα έπρεπε πολλές φορές να πάρει και να διαχειριστεί μόνη της και όμως τα κατάφερε και οι δύο μαζί, ο καθένας από το δικό του μετερίζι δημιουργήσατε την πανέμορφη και αγαπημένη σας οικογένεια και πορευτήκατε στη ζωή μαζί, χέρι χέρι, ζώντας στο μέγιστο τα καλά και τα δύσκολα.
Είχαμε την τύχη φίλε μου με την σύζυγό μου Κορίνα να έχουμε εσάς με την πανέμορφη οικογένειά σας ως τους πλέον αγαπημένους μας φίλους, με τις οικογένειές μας και τα παιδιά μας να μεγαλώνουν μαζί και να βιώνουμε πολλές πανέμορφες στιγμές , αλλά και στηρίζοντας ο ένας τον άλλον στα δύσκολα. Έχουμε δυστυχώς και την ατυχία αγαπημένε μας φίλε να σε χάσουμε νωρίς και να γίνουμε φτωχότεροι, καλώντας σε στο προσκλητήριο ο Μεγαλοδύναμος «εκτός λίστας και πολύ πρόωρα», όπως σου έγραψε ο φίλος μου ο Τάσος.
Μα ποιό δύσκολα φίλε μου ήταν αυτά των τελευταίων 5 ετών, της άνισης μάχης σου με τη ασθένειά σου που τη δώσατε μαζί, με τη Στέλλα να είναι δίπλα σου μέρα και νύχτα για ώρες , μέρες και μήνες ατέλειωτους , με εσένα μπροστάρη και μαχητή να δίνεις δύναμη και κουράγιο σε όλους μας . Η δύναμη, το κουράγιο και η διαχείριση που έδειξες στη μάχη για την επάρατο αγαπημένε μου φίλε είναι αξιοθαύμαστα στοιχεία που ενέχουν όντως στοιχεία επιτυχούς διαχείρισης κρίσης, όπως πολύ καλά γνώριζες από το επαγγελματικό σου αντικείμενο, αυτό του αεροπόρου και εφήρμοσες πιστά για μεγιστοποίηση του αποτελέσματος και στην προσωπική σου κρίση και αποτελούν παράδειγμα προς όλους μας. Δεν τα κατάφερες όμως τούτη τη φορά φίλε μου, σου επιβλήθηκε μάχη άνιση, που πάλεψες με νύχια και με δόντια και αποφάσισες να απογειωθείς για πάντα, για την αιώνια πτήση σου.
Θα ήταν παράληψής μου φίλε μου να μην υπογραμμίσω τη μεγάλη σου απόφαση να θέσεις τον εαυτό σου στη διάθεση της ιατρικής επιστήμης και στους γιατρούς του 251 ΓΝΑ, δείχνοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στη επιστημονική τους κατάρτιση, προκειμένου να εφαρμόσουν για την αντιμετώπιση της πολύ δύσκολης κατάστασης της υγείας σου, ότι ποιο σύγχρονο είχε να παρουσιάσει η ιατρική επιστήμη παγκοσμίως και εσύ τα κατάφερες να παλέψεις και να σταθείς όρθιος για πέντε ( 5 ) ολόκληρα χρόνια. Το τόλμησες φίλε μου με την αγνότητα που σε διέκρινε και την μεγάλη σου πίστη στο Θεό και τον Ταξιάρχη, που ποτέ δεν ξεχνούσες και συνέβαλες έτσι τα μέγιστα για την πρόοδο της επιστήμης στον τομέα αυτό. Σου είμαστε ευγνώμονες αγαπημένε μου φίλε για την τεράστια αυτή προσφορά σου και ελπίζω να αξιοποιηθεί στο μέγιστο για το καλό όλων των συνανθρώπων μας από τους θεράποντες Ιατρούς σου, του 251 ΓΝΑ. Θα επαναλάβω όμως φίλε μου, για άλλη μία φορά, ΔΕΝ σου άξιζε αυτό το τέλος. Δεν «αφοπλίζουμε» έναν Μαχητή για να επισπεύσουμε το τέλος του.
Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο φίλε μου αγαπημένε, θα σου πω όμως τούτο, είναι μεγάλος ο πόνος που αφήνεις πίσω σου με την πρόωρη απώλειά σου σε όλους εμάς, στην οικογένεια σου, την αγαπημένη σου σύζυγό Στέλλα, τη λατρεμένη σου Άντα και τον πολυαγαπημένο σου Αλέξη .
Δεν μπορούν να πιστέψουν φίλε μου ότι πέταξες για πάντα και να είσαι βέβαιος ότι θα ζουν με τη σκέψη σου πάντα μέσα τους με το χαμόγελο, την αγάπη και τη δοτικότητά σου, τη αγωνία σου και τη φροντίδα σου για όλους, έχοντας έντονα χαραγμένες μέσα τους όλες τις πάμπολλες καλές στιγμές σας.
Καλό κουράγιο και δύναμη ευχόμαστε όλοι εμείς στην αγαπημένη σου οικογένεια φίλε μου, υποσχόμενοι συμπαράσταση και ανταπόκριση για βοήθεια όποτε τη χρειαστούν.
Καλό σου ταξίδι στην αιώνια πτήση σου φίλε μου, παρέα με τον αγαπημένο σου προστάτη Ταξιάρχη, ο Θεός να αναπαύσει την Ψυχή σου, καλό Παράδεισο και καλή αντάμωση στη γειτονιά των Αγγέλων.