Το καλοκαίρι του 1975 είχαμε επιστρέψει στην 114 Π./342 ΜΠΚ, από την Γαλλία, μετά από την εκπαίδευση μας στα νέα αεροσκάφη , MIRAGE F-1CG, ιπτάμενοι και μηχανικοί.
Αφού ολοκληρώσαμε την πτητική επιχειρησιακή εκπαίδευση, η 342 ΜΠΚ αξιολογήθηκε και βγήκε πλήρως επιχειρησιακή σε ρόλο αναχαίτισης παντός καιρού. Τότε διαπιστώσαμε ότι οι φήμες περί μη παραγγελίας γαλλικών βλημάτων αέρος-αέρος , ήταν γεγονός.
Μαζί με τον αείμνηστο Κώστα Σαινίδη, Σμηναγό τότε, είχαμε την ευθύνη του Γραφείου Οπλων της Μοίρας. Η μη ύπαρξη βλημάτων ήταν συχνό θέμα συζήτησης, μεταξύ μας ,αλλά και με τεχνικούς της Μοίρας. Δύο από αυτούς με γνώσεις και ανησυχίες για την αποστολή της Μοίρας ,ήταν οι τότε Ανθσταί, Ν.Αντωνίου, Οπλουργός, (Μας έχει αφήσει) και ο Αθ. Παυλίδης, Ηλεκτρολόγος Αεροσκαφών. Σε μία από αυτές τις συζητήσεις εξέφρασαν την άποψη και την πίστη τους ότι, αν αεροδυναμικά, είναι δυνατή η ανάρτηση και πτήση του αεροσκάφους με βλήματα αμερικανικά AIM-9, τεχνικά μπορεί να γίνει πυροδότηση με όλα τα στοιχεία βολής για τον ιπτάμενο από βλήμα IR. Η άποψη τους ήταν ενδιαφέρουσα και επειδή ήταν γνωστοί για την σοβαρότητα του χαρακτήρα τους και την επαγγελματική επάρκεια, δεσμευτήκαμε να την μεταφέρουμε στον Διοικητή της 342ΜΠΚ, Ασμχο (Ι) Αλ. Μαμάη.
Με εντολή του, δουλέψαμε ως ομάδα εξετάζοντας κάθε πλευρά του θέματος καταγράφοντας στοιχεία από το αεροσκάφος, από τους φορείς και από τα βλήματα. Θα τονίσω για μία ακόμα φορά τον επαγγελματισμό των δύο συναδέλφων τεχνικών οι οποίοι δεν άφησαν κάτι που να μη το ερευνήσουν. Η τελική μελέτη-αναφορά υποβλήθηκε στη Μοίρα και από εκεί με θετικά σχόλια στην Πτέρυγα. Η εισήγηση έφτασε στο ΓΕΑ με πρόταση να εξεταστεί από το ΚΕΤΑ, στο σύνολο της και ιδιαίτερα στο αντικείμενο των πτητικών δοκιμών με τους φορείς και τα βλήματα. Και οι τέσσερεις, αλλά περισσότερο οι δύο τεχνικοί βοηθήσαμε τους συναδέλφους από ΓΕΑ και ΚΕΤΑ για να καταλήξουν στο τελικό σχέδιο δοκιμών. Το έργο ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Ολοι συμφώνησαν ότι η έρευνα των ανθρώπων της Μοίρας και οι απόψεις των τεχνικών της ήταν σωστές. Αυτό που έμενε ήταν να γίνουν οι δοκιμές βολής που θα ήταν το επιστέγασμα των κόπων και των προσπαθειών όλων όσων είχαν εμπλακεί.
Ο σχεδιασμός τους έγινε από το ΓΕΑ υπό την ευθύνη του τότε Σμχου (Ι) Σπ.Κοντομάρη. Έγιναν στο Π.Β Ψαθούρας σε φωτιστική βόμβα που άφηνε F-4 στο οποίο πετούσε ο ανωτέρω Σμχος. Τις βολές έκανε ο υπογράφων με ασφαλισμένη και απασφάλιστη κεφαλή( gage , ungage) , ενώ η όλη διαδικασία για λόγους τεκμηρίωσης και ιστορίας καταγραφόταν σε έγχρωμο φωτοπολυβόλο από άλλο F-1 με τον αείμνηστο συνάδελφο Κ.Καλαμπάκα. Εκτοτε και για 25 περίπου χρόνια το αεροσκάφος πετούσε με 2 ή 4 AIM-9 με αυξημένες δυνατότητες στην αποστολή του.
Η σε περίληψη καταγραφή και ανάρτηση στην ιστοσελίδα της ΕΑΑΑ, των ανωτέρω γεγονότων έχει δύο στόχους. Να πιστοποιήσει και με αυτό το παράδειγμα, ότι τα προβλήματα της Π.Α. μετά το 1974 επιλύθηκαν με δουλειά και ενδιαφέρον από το προσωπικό της και δεύτερον να τονισθεί το γεγονός και η σημασία της ανάληψης της πλήρους ευθύνης, αλλά και του ρίσκου, από την Ηγεσία της Π.Α. σε όλα τα επίπεδα.
Αντιπτέραρχος(Ι) ε.α. Ευάγγελος Γεωργούσης
Επίτιμος Δκτης Δ.Α.Ε.