Επιμνημόσυνη δέηση με αφορμή την συμπλήρωση 76 ετών από την εκτέλεση από τους Γερμανούς κατακτητές, της ηρωΐδας Λέλας Καραγιάννη-Μπούμπουλη, αρχηγό της Οργάνωσης Πληροφοριών και Δολιοφθοράς “Μπουμπουλίνα”, τελέσθηκε την Κυριακή 25/10/2020 από τον Δήμο Αθηναίων, στον χώρο που έχει τοποθετηθεί η προτομή της, στην οδό Τοσίτσα.
Η Λέλα Καραγιάννη γεννήθηκε το 1898 στο χωριό Λίμνη Ευβοίας και ήταν κόρη του Αθανασίου Μηνόπουλου και της Σοφίας Μπούμπουλη. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της έμεινε στην Αθήνα, όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον σμυρνιό φαρμακοποιό Γεώργιο Καραγιάννη, αποκτώντας μαζί του επτά παιδιά. Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, μένει στα μετόπισθεν. Λυπημένη που δεν μπορεί να φύγει για το μέτωπο, αποφασίζει ν’ αναλάβει δράση στον τόπο της. Μαζί με τα τέσσερα μεγαλύτερα παιδιά της κατατάσσεται στον Ερυθρό Σταυρό και ύστερα από μια σύντομη εκπαίδευση γίνονται τραυματιοφορείς των πληγωμένων στρατιωτών που έφταναν πίσω στην Ελλάδα με το τρένο.
Το 1941 , θεωρώντας πως ο κάθε Έλληνας έπρεπε να ξεσηκωθεί για να διεκδικήσει την ελευθερία του κι όχι να περιμένει τους συμμάχους να τον σώσουν, πέρασε στον αντιστασιακό αγώνα. Επιστρατεύοντας τη “Σιωπηλή Στρατιά”, τα έξι μεγαλύτερα παιδιά της δηλαδή, τον σύζυγό της, τρεις οικογενειακούς γιατρούς και ορισμένους φίλους της απόλυτης εμπιστοσύνης της, ίδρυσε μια μυστική ομάδα με έδρα το σπίτι της στην Οδό Λήμνου 1, κοντά στην σημερινή πλατεία Αμερικής, στο κέντρο της Αθήνας. Έναν μήνα μετά τα πρώτα της σχέδια η ομάδα εξελίχθηκε σε αντιστασιακή οργάνωση και μετονομάστηκε σε “Μπουμπουλίνα” από την πρόγονο της Καραγιάννη.
Η αντιστασιακή δράση της Καραγιάννη, ωστόσο, δεν πέρασε απαρατήρητη από τους Γερμανούς κατακτητές και τον Σεπτέμβριο του 1941 συνελήφθη μαζί με τον σύζυγό της. Στις φυλακές Αβέρωφ ισχυρίστηκε πως ήταν σε διάσταση με τον σύζυγό της δηλώνοντας το πατρικό της όνομα. Έτσι, κατάφερε να απαλλάξει τον άνδρα της από τις κατηγορίες κι αφέθηκε ελεύθερος δύο μήνες μετά τη φυλάκισή του. Η ίδια παρέμεινε πίσω από τα σίδερα μέχρι τον Μάρτιο του 1942, αφού πρώτα είχε περάσει ιταλικό στρατοδικείο, αλλά απαλλάχθηκε λόγω έλλειψης στοιχείων. Το καλοκαίρι του 1944 η “Μπουμπουλίνα της Κατοχής” πέφτει στα χέρια των Γερμανών, με τις βαριές κατηγορίες της αρχηγίας οργάνωσης, κατασκοπείας και σαμποτάζ. Το σούρουπο της 7ης Σεπτεμβρίου 1944 μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου κι από εκεί τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας στο εκτελεστικό απόσπασμα, όπου τουφεκίστηκε μαζί με άλλους 70 αγωνιστές της Αντίστασης, έναν μόλις μήνα πριν από την Απελευθέρωση. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έπεσε φωνάζοντας “Ζήτω η πατρίδα! Ζήτω η λευτεριά!”.
Το 1947, της απονεμήθηκε μετά θάνατον το “Βραβείο Αρετής και Αυτοθυσίας” από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ το 2011 ο τίτλος του “Δικαίου των Εθνών” από το Ίδρυμα για τη Μνήμη των Μαρτύρων και των Ηρώων.
Τον Ιούνιο του 2020, με Προεδρικό Διάταγμα, έπειτα από σχετική πρόταση του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ.Νίκου Παναγιωτόπουλου και απόφαση του Συμβουλίου Αρχηγών Γενικού Επιτελείου, της απονεμήθηκε ο βαθμός του Ταξιάρχου επί τιμή.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν εκπρόσωπος της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, εκ μέρους της Κυβερνήσεως η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής κ. Σοφία Νικολάου, εκ μέρους της Βουλής η βουλευτής κ. Σοφία Βούλτεψη, ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Γιώργο Δημόπουλος, ο εκπρόσωπος του Δημάρχου Αθηναίων κ. Κώστα Μπακογιάννη και Αναπληρωτής του, Αντιδήμαρχος κ. Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς, εκπρόσωπος της “Οργάνωσης Εθνικής Αντιστάσεως, Φυγαδεύσεων και Πληροφοριών Λέλα Καραγιάννη – Μπουμπουλίνα 1941-44”.
Η ΕΑΑΑ, επίσημα προσκεκλημένη, εκπροσωπήθηκε από τον Αντιπρόεδρό της Υπτχο (ΕΑ)ε.α. Παύλο Χρήστου που κατέθεσε στεφάνι.
Εκ της ΕΑΑΑ
